Ci, którzy są wystarczająco szaleni, by myśleć, że są w stanie zmienić świat, są tymi, którzy go zmieniają. [s. jobs]
Chciałabym, abyśmy wszyscy potraktowali ten tekst jako przestrogę. W sieci, jak i w prawdziwym życiu, roi się od oszustów, którzy nie mają oporów w podszywaniu się pod kogoś innego.
Wielu z właścicieli zwierząt nie zdaje sobie sprawy z tego, że są w naszym kraju ludzie, którzy nielegalnie wykonują zawód lekarza weterynarii. Nie wiedzą o tym i powierzają życie i zdrowie swoich przyjaciół w ręce osób niewykwalifikowanych.
Często właściciele zwierząt pytają mnie czy się odrobaczam. Zawsze odpowiedź, która pada z moich ust, nieco ich szokuje. „Nie, bo po co?” Żeby skutecznie odrobaczyć zwierzę trzeba wiedzieć z jakim pasożytem walczymy. Dlaczego więc ja sama mam się odrobaczać profilaktycznie?
Zaznaczę jeszcze, że moje spojrzenie na parazytologię jest zapewne skrzywione przez zawód jaki wykonuję. Być może, czego absolutnie nie wykluczam, żyję w błędzie, myśląc o zoonozach (a tak o parazytozach powinniśmy myśleć) jako o chorobach pomijanych w diagnostyce różnicowej u ludzi.
Jako lekarz weterynarii przyrzekam, że w zgodzie z mym powołaniem, w trakcie pełnienia obowiązków zawodowych będę postępował sumiennie i zgodnie z aktualną wiedzą weterynaryjną…
Wszyscy pewnie nie raz słyszeliście powiedzenie „lepiej zapobiegać niż leczyć”. Dlaczego więc tylu z nas z profilaktyką ma nie po drodze? Dlaczego mamy tendencję do odwlekania wizyt u lekarza? Skąd bierze się ten strach? A gdyby tak z okazji nowego roku – nowego początku, tego szału na „nowy rok, nowa ja” – zacząć się regularnie badać?